wtorek, 27 stycznia 2015

10 w skali Beauforta


10 w skali Beaufota - czyli szczeciński BOSMAN

Browarnictwo to bardzo istotna i nieodłączna część historii Szczecina. w XIX wieku na całym Pomorzu rozwijała się ta dziedzina. Od połowy XIX wieku rynek przeżywał prawdziwy boom browarniczy. W Szczecinie powstało wiele miejsc, w których wytwarzano złocisty trunek. I wojna światowa przerwała to pasmo sukcesów. Znaczna część sprzętu(miedziane kadzie, czy też rury) została zarekwirowana i oddana na potrzeby przemysłu zbrojeniowego. Kryzys powojenny sprawił, że przetrwało zaledwie kilka browarów. Stettiner Bergschloss Brauerei – którego założycielem był Rudolph Rückforth. Mieścił się przy obecnej ul. Chmielewskiego. Niestety wojna i nasilający się kryzys doprowadził do tego, że zaprzestano produkcji. Inny to Elysium. Założony został w 1871 roku. Stanowił on całkiem niezłą konkurencję dla regionalnego browarnictwa, jednak po nalotach alianckich na Szczecin uległ poważnemu zniszczeniu i nigdy nie podjęto próby jego odbudowania, a sprzęt browarniczy został przez Rosjan potraktowany jako łupy wojenne, i tyle. Najlepiej działający był jednak Bohrisch Brauerei. Początek jego kreuje się na rok 1845. Wtedy to Juliusz Albrecht Weidmann dostał od władz zezwolenie na rozpoczęcie działalności. Na rynek trafiło piwo Waldschlösschen, które szybko zyskało uznanie i zostało nagrodzone srebrnym medalem na wystawie przemysłowej w 1857 roku. Po śmierci założyciela, firmę przejął jego syn – Gustav, który sprzedał firmę Juliusowi Bohrischowi. Bohrisch miał niezłe zacięcie do biznesu. To właśnie on doprowadził firmę do prawdziwego rozkwitu i jako jeden z nielicznych przetrwał wojnę i kryzys powojenny, z czasem przejął też okoliczne browary. Działalność przerwał dopiero w 1945 roku, trzy miesiące przed wkroczeniem Armii Czerwonej do Szczecina.

24 października 1945 r. władze polskie przejęły budynki i wyposażenie ówczesnego browaru. Powojenne straty oszacowano na jakieś 35 %. Na tamten czas nadzór nad browarem objął zarząd Centralnego Zarządu Przemysłu Farmaceutycznego w Bydgoszczy i nazwał Państwowe Browary w Szczecinie. W skład tego przedsiębiorstwa wchodziły poniemieckie browary tj.: dawny browar Bohrisch, prawie całkowicie zniszczony browar Bergschloß i browar Eysium. W styczniu 1946 wznowiono produkcję, kiedy to po wojnie uwarzono pierwszą warkę lekkiego piwa, w którym zawartość ekstraktu wynosiła 8,3%. Przez pierwszy miesiąc uwarzono łącznie 20 hl piwa. Do końca roku łącznie uwarzono 20 tys. hl. W 1951 r. browar znalazł się w nowo utworzonych Szczecińskich Zakładach Piwowarsko-Słodowniczych, a klika lat później na Pomorzanach przy ul. Chmielewskiego warzono już 200 tys. hl piwa rocznie. W latach 1960 - 1969 nasze piwo eksportowano do krajów bloku wschodniego. Pierwotnie nazwane Piwo Bałtyckie w 1964 r. zostało nagrodzone na targach w Poznaniu oraz wystawie piwnej w Paryżu. Podpisano również korzystną umowę na mocy której nasze piwo trafiło również na statki. W latach "80 roczna produkcja browaru przekroczyła poziom 300 tys. hl.
W 1992 przekształcono przedsiębiorstwo państwowe w spółkę jednoosobową Skarbu Państwa Bosman Browar Szczecin S. A.  Od 2001 browar stał się częścią grupy Carlsberg Okocim S. A. i w 2004 r. przemianowana została na Carlsberg Polska. 29 grudnia 2005 browar ustanowił rekord rocznej produkcji piwa na poziomie 1 mln hl.



 
 
inne wpisy znajdziesz na:


 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz