Rzadko kto jednak chce poznać to miasto czy jego historię. Stąd też mój pomysł na pisanie bloga o tej tematyce. Chciałabym aby zwłaszcza młodzi mieszkańcy tego pięknego i rozwijającego się miasta, poznali kawałek jego przeszłości. Aby potrafili rozpoznawać miejsca, które mijają codziennie i przypisać do nich fragmenty historii, i być może zaimponować swoją wiedzą dziewczynie czy chłopakowi. Ja nie jestem historykiem, ani przewodnikiem, wiedzę swoją opieram tylko i wyłącznie na książkach i pieszych wyprawach po mieście. Można to nazwać hobby.
Zapraszam wszystkich serdecznie na wyprawę historyczną po Szczecinie. Chciałabym rozpocząć od Zamku Książąt Pomorskich. Aby przedstawić Wam Zamek jak najbardziej rzetelnie będę się posiłkować przewodnikiem napisanym przez B. Kozińską, M. Słomińskigo i G. Soleckiego.
Pierwotnie Zamek nie był aż tak obszerny. Za czasów pogańskich na obecnym Wzgórzu Zamkowym istniała świątynia Trzygłowa, a obok niej - dwór książęcy. W 1124 roku był on siedzibą księcia Warcisława I, który przyjął chrzest z rąk biskupa Ottona z Bambergu przybyłego na Pomorze wraz z wyprawą księcia polskiego Bolesława Krzywoustego. Jednak z tamtego okresu nie zachowały się żadne relikty.
Pierwsze budowle murowane powstały tu w XIV wieku, za czasów Barnima III. Gdy pokonał mieszczan szczecińskich, którzy to obawiali się zwiększenia władzy książęcej, zbudował w miejscu obecnego skrzydła północnego gotycki zamek zwany "kamiennym domem", a obok niego w 1346 roku ufundował kolegiatę pw. Św. Ottona. Pod koniec XV wieku Bogusława X - najwybitniejszy z Gryfitów, zwany Wielkim, polecił wznieść "duży dom", czyli obecne skrzydło południowe. Gdy ukończono budowę sali w "dużym domu" w 1490 roku odbyło się tam wesele Bogusława X z królewną polską Anną Jagiellonką. Zamek był odbudowywany po pożarach w 1531 i 1551 roku. Generalnej rozbudowy Zamku dokonał książe Jan Fryderyk w 1575 roku. Aby pozyskać dodatkowe tereny wyburzono Kościół św. Ottona oraz "kamienny dom". Powstało skrzydło północne i zachodnie. W pierwszym powstała kaplica protestancka i apartamenty książęce a w drugim pokoje gościnne. W związku z tą przebudową powstał czworokątny dziedziniec. W latach 1616-1619 ostatni z Gryfitów książe Filip II i Franciszek I jako opiekunowi kultury i nauki wybudowali piąte skrzydło zwane Menniczym lub Muzealnym, które zamknęło mały dziedziniec od strony zachodniej. Dziedziniec ten jest prostokątny i nazywany jest Małym lub Żurawim.
Potem różnie układały się losy Zamku. Pod panowaniem szwedzkim skończyły się dzieje zamku jako rezydencji książęcej. Przez tzw. Pokój sztokholmski w 1720 roku Pomorze przeszło pod panowanie pruskie, a wtedy zamek przekształcono na siedzibę urzędów.
W 1840 roku otrzymał tytuł Zamku królewskiego i stał się rezydencją pruskiej dynastii Hohenzollernów, a wszystko to dzięki Królowi Fryderykowi Wilhelmowi IV, który też polecił przebudowę skrzydła północnego.
Resztki cech budowli renesansowej odebrano mu podczas przebudów dokonanych w XIX wieku.
Przed 1945 rokiem był siedzibą wielu urzędów i biur.
Jednak podczas drugiej wojny swiatowej, podczas bombardowania uległ poważnym zniszczeniom.
w 1946 roku odnaleziono kryptę z sarkofagami książąt, zabezpieczono mury i w 1958 roku rozpoczęto odbudowę zamku, która to trwała do 1980 roku. Celem było przywrócenie kształtu jak najbardziej przypominającego czasy ostatnich książąt pomorskich.
Na dzień dzisiejszy Zamek służy głównie propagowaniu kultury, organizowane są liczne imprezy, głównie muzyczne, można zwiedzić muzeum, wejść na wierzę widokową, najlepiej bezchmurną nocą :-). Skrzydła zachodnie i Mennicze wykorzystane są przez Urząd Marszałkowski.
Gdzie można jeszcze znaleźć ślady dawnych epok na dziedzińcu zamku nic za to nie płacąc napiszę w kolejnym poście. Mi osobiście odnajdywanie tych elementów i dotykanie ich sprawiało wielką przyjemność, jakbym przenosiła się w czasie. Trudno uwierzyć, że coś mogło przetrwać tyle zawirowań historycznych, że stworzome zostały setki lat temu przez ludzkie ręce, bez tych wszytkich obecnych technologii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz